Jouw eerste Trix artikelen en wat ze voor je betekenen.

[Webmaster]

Hallo,

Ik heb zo'n topic in het verleden op andere fora gezien en daar kwamen de meest mooie verhalen uitvoort.
Daarom lijkt het mij dit ook leuk voor ons Trix Express forum.

Ik roep ieder op die dat ook leuk vindt, om hier foto's te plaatsen van je allereerste Trix Express artikelen die je ooit hebt gehad, met een (korte) beschrijving van wat die artikelen voor je betekenen of betekend hebben.

Marco

 

[Webmaster]

Ik zal de aftrap doen ...

Ik ben in 1966 geboren en groeide op met de Trix Express treinen van mijn vader en 8 jaar oudere broer.
Ik heb mijn broer en vader daar zelf nooit mee zien rijden, ze hadden er blijkbaar al snel geen interesse meer in.

Ik vond ergens in de vroege jaren 70, een paar weggestopte schoenendozen met de kartonnen rails, 1 Trix Express loc en 1 HWN loc en wat wagons en enkele huisjes. Er zaten ook diverse Trix, Faller, Vollmer en Kibri catalogi bij van de jaren 1963 t/m 1966.
Dit waren de eerste 'boeken' die ik als kleuter las, en ik weet nog steeds goed hoe super indrukwekkend ik die vond.
En ik weet ook zeker dat dat er voor gezorgd heeft dat ik nu nog steeds bijna dagelijks een uurtje in oude modelspoor catalugussen lees en waarom ik Faller bouwdozen verzamel. En natuurlijk ook waar mijn liefde voor Trix Express vandaan komt.

Ik heb in een een oud familiealbum foto's gevonden waarop te zien is dat mijn vader en oudere broer in 1963 die eerste modeltreinen als kerstcadeau kregen van mijn opa. Ik was toen zelf nog niet geboren.
Het was een Trix Express startset en een set van “Heinrich Wimmer Nurnberg Blechspielwarenfabrik”, ook wel afgekort als HWN.

Als kind heb ik de hele jaren 70 gespeeld met deze treinen, ook de HWN loc (NS 1100 ?) was mijn favoriet, deze reed perfect op de kartonnen Trix Express rails, ook over wissels en reed op de 4,5 Volt gelijkstroom uit de wel bekende gele transformator.
Ook de twee rode Trix Express Personenwagens (Donnerbuchse) uit de Trix Express startset waren toen als kind mijn favoriet.

Ik heb deze HWN lok nog, mijn eigen zonen hebber er ook nog jaren mee gereden op de Marklin banen die ik met hun bouwden.
De lok ziet er inmiddels dan ook nogal zeer bespeeld uit.
Ik wil deze nog eens in nieuw staat terug brengen of een 2e ervan kopen die er wat beter uitziet, maar tot nu heb ik nooit een 2e kunnen vinden op de Duitse ebay of Marktplaats.

De rode Donnerbuche verzamel ik ook nog steeds (in te grote aantallen).

Marco

 

[Webmaster]

De twee rode Donnerbuchse die ik als kind had en waarvan ik zo veel hield, waren zo zwaar beschadigd van het spelen, op het dak zat amper nog verf.
Maar ik vind deze rode wagons nog steeds zo leuk, dat steeds als ik ergens mooie exemplaren tegenkom, ik ze meteen koop ...

Marco

 

[TEV]

Leuk initiatief! Wie is er overigens niet begonnen met een setje van die rode donderbussen. In 2000 kreeg ik van mijn vader zijn 'oude trein', wist hij veel dat met dat cadeau er met de jaren een enorme verzameling Trix Express zou ontstaan met honderden wagons en rond de 100 locs. Ik ben begonnen met een plastic br80 met 3 donderbussen in de vereenvoudigde uitvoering (blikken onderstel) en een v200 met een d-trein wagen, een touropa en een zilverling. Al met al een bont geheel met gebruikssporen die overigens niet door ondergetekende zijn veroorzaakt. Uiteraard heb ik ook heel veel met dit materieel gereden, maar wel altijd heel voorzichtig. De v200 in kwestie is inmiddels aan de 4e set slepers bezig en de 2e set koolborstels. Van de collector is dan ook nog erg weinig over. Voor mij is dit nog altijd een zeer speciale loc. Overigens is dit niet de enige v200 die in de verzameling aanwezig is, want in 2001 kreeg ik mijn 2e v200. In dit geval een puntgaaf exemplaar in afbeeldingsdoos die niet van nieuw te onderscheiden was en is. Ondanks dat hij er nog als nieuw uit ziet heeft deze ook enorm veel meters gemaakt, misschien zelfs wel kilometers. Deze loc is aan de 3e set slepers bezig en de 2e set koolborstels, maar heeft beduidend minder slijtage op de collector. Een algemeen bekend feit is dat het met de kwaliteit van ons geliefde merk wel goed zit.

Nog even terugkomend op die donderbussen. Daar heb ik er ook genoeg van gekocht en weer verkocht. Je kunt niet alles bewaren en 40 donderbussen is ook wel erg veel. Dat de daken hebben geleden onder de invloeden van buitenaf is ook niet ongewoon. Vaak genoeg kun je goed zien waar de wagonnetjes worden opgepakt of dat ze met iets agressiefs zijn schoongemaakt. Of het toeval is of niet, ik heb regelmatig groene exemplaren gehad met een volledig kaal dak. Om ze weer toonbaar te maken heb ik de kapjes ontvet en de daken gespoten met antraciete spuitverf van de Action en laat dat nu een perfecte match zijn met de originele kleur. Al heeft een dakje met enkele gebruikssporen natuurlijk wel meer charme.