Hier plaatjes van de eerste versie van de Hamo trams uit 1953: gelijkstroommoteren, metalen sporen, rijdend zoals de eerste Rivarossi trams op bovenleiding en een handkoppeling. De Scharfenberg kwam daarna, zie foto onderaan.
Via een stekker aan de achterkant van de motorwagen een verbinding met de aanhanger voor de verlichting, net als in het echt. Er was geen sluitlicht op de aanhanger. Dat kwam na het vervallen van de stekkerverbinding in 1954.
De bovenleidingmasten hadden nog de oude, vooroorlogse vorm met een ronde knop op de mast.
Er was een stroomdraad van 1 meter lang - zie doos- , waar alle masten aan geregen konden worden. Wat niet handig en gaf breuk van de masten.
Als besturing was er een op de in de echte tram gelijkende regelkast als transformator, die met wisselstroom gevoed werd en die in 12 volt gelijkstroom omzette.
Dus zowel werkbaar voor bezitters van de Märklin als de gelijkstroommerken trafo's.
In 1954 werden de metalen sporen vervangen door kunststof en reden de trams naar keuze op boven- of benedenleiding.
De gekleurde catalogus kwam in 1956.
Via een stekker aan de achterkant van de motorwagen een verbinding met de aanhanger voor de verlichting, net als in het echt. Er was geen sluitlicht op de aanhanger. Dat kwam na het vervallen van de stekkerverbinding in 1954.
De bovenleidingmasten hadden nog de oude, vooroorlogse vorm met een ronde knop op de mast.
Er was een stroomdraad van 1 meter lang - zie doos- , waar alle masten aan geregen konden worden. Wat niet handig en gaf breuk van de masten.
Als besturing was er een op de in de echte tram gelijkende regelkast als transformator, die met wisselstroom gevoed werd en die in 12 volt gelijkstroom omzette.
Dus zowel werkbaar voor bezitters van de Märklin als de gelijkstroommerken trafo's.
In 1954 werden de metalen sporen vervangen door kunststof en reden de trams naar keuze op boven- of benedenleiding.
De gekleurde catalogus kwam in 1956.
Laatst bewerkt:
