Hierbij plaatjes van de eerste Faller kerk van 1951 met een luidende klok. Het geluid van de bel had maar een toon, dus eentonig. Er is ook maar één bel in de kerk gemonteerd. Om de klok in beweging te laten komen, was een motor met pulskontakt nodig, die met de zelfde motor als bij de andere Faller modellen gebruikt werd.
Al kwam er al snel de gedeelde bel, waar diagonaal een stift tegenaan sloeg via de magneetpulsen, waardoor er 2 klanken kwamen. Bij de Zwitserse kapel nr 240/41 van Maria Selis van 1953 was dat al zo.
De eerste versie had een groene wijzerplaat, daarna kwam er een witte en daarna werd de wijzerplaat van kunststof op de torengevel geplakt.
Al kwam er al snel de gedeelde bel, waar diagonaal een stift tegenaan sloeg via de magneetpulsen, waardoor er 2 klanken kwamen. Bij de Zwitserse kapel nr 240/41 van Maria Selis van 1953 was dat al zo.
De eerste versie had een groene wijzerplaat, daarna kwam er een witte en daarna werd de wijzerplaat van kunststof op de torengevel geplakt.
Laatst bewerkt:
