In 1956/57 kwam de spectaculaire film over de aanleg van de Birmaspoorweg aftakkend vanaf de spoorlijnen naar Bangkok, Thailand naar het noorden richting Birma. De bedoeling van die lijn was de aanvoer van legermateriaal en manschappen voor het front in Birma richting India te vereenvoudigen...
Na de staande olietanks, kwam er deze versie met liggende dieselolie tanks. Het figuurtje is nu van Preiser en kunststof. Deze komt uit de kelderopruiming van een winkel en de oude prijs staat nog én op de bodem in potlood, - zeer gebruikelijk in de 50-er jaren, mijn vrouw uit Rotterdam moest op...
In de jaren 50 kwam de teevee de huiskamers binnen en daardoor de antennes op het dak van de huizen. In Nederland zijn die dacht ik door de kabelnetten allemaal verdwenen, maar in andere landen niet. In London en Milaan zie je overal nog antennes naast schotels staan.
Faller bracht als nieuwtje...
1- bros plastic
De Wiad kranen zijn vanaf ± 1962 geproduceerd. Dat wil zeggen, dat het plastic - nu ± 60 jaar oud - bros/breekbaar geworden kan zijn. Dus alles erg voorzichtig bewegen. Vaak is het tegengewicht boven het kraanhuis weg. Ook de driehoek waar de kraanhaak uitkomt, is vaak...
Hierbij het oliedepot met de vertikale opslagtanks. Vraag mij altijd af, hoeveel Shell destijds betaald heeft om overal bij elk merk Shell ketelwagens, -opslagtanks en benzinestations als model te hebben.
Wiad vulde de kraan aan met deze grijper om lading te kunnen grijpen en verladen. Aan de voorkant van de kraan was net zoals bij de metalen Märklinkraan, aan de voorkant de stekkeraansluiting voor de bediening aangebracht.
Fisher heeft ook dit artikel later heruitgebracht.
Er kwam ook nog een...
Na de brugkraan, die toch vaak storingen gaf met de ingewikkelde elektrische contactcontructies, kwam deze verladingskraan als nr 303, die vooral in havens gebruikt werd/wordt. Hier hoeft de kraan alleen te hijsen en draaien.
Ook dit modele werd na het einde van Wiad in andere kleuren naderhand...
In plaats van de kraan bij de fabriek, kwam deze brugkraan als model bij Wiad; lang aangekondigd maar pas begin '60 op de markt. Wiad was toen niet meer van Willy Ade, maar hij maakte met zijn spuitgietmachines wel de onderdelen.
Als voorbeeld was de brugkraan die in de Miniatuurbahnen (Miba)...
Willy Ade bedacht een fabriek, waar een kraan voor overslag van/naar een schip bij hoorde en presenteerde die in de Nieuwhedenkatalogus 1959. De Fabriek was er al sind 1957, maar de kraan nog niet, die kwam er ook niet. Veel te ingewikkeld om die ook nog met de toen technische mogelijkheiden te...
Faller kwam in de jaren 60 met een model van de paddestoel in de vorm van de vliegezwam ( dak rood met witte stippen) als kiosk. Was dat naar een echt model?
Joop Versluis maakte deze foto in Argentië in waar anders dan Bariloche, waar sinds 1900 Duitsers naar toe begonnen te trekken en met...
Ook Creglinger maakte een openbaar vervoerswachthuisje naar het voorbeeld van een haltehuisje daar in de buurt van Creglingen. Toen ik daar een keer was, zag ik dit huisje, wat erg veel lijkt op het model wat Creglingen ( = de familie Flor, die eerst voor RS modellen maakte, maar die niet...
Hierbij eerst de foto van een groot Jugendstil/Art Nouveau gebouw. Wie herkent het? Waar staat het? Hier alvast de bouwdoos.
Vollmer richtte zich in de jaren 50 en 60 vooral op toebehoren van technische aard, geen huizen of station. In de jaren 70-80 kwam daar verandering in. Na eerst gewone...
Vaupé had ook clandiezie in Zwitserland en bracht deze halte uit, die een vereenvoudige vorm is van de tramhalte aan het eindpunt in Allschwil dorp van lijn 6 , een van de buitenlijnen van Basel. Onderweg zijn er haltes zoals die van Vaupé.
In Basel is er meterspoor, maar de trams zijn de...
Voor de Zwiterse markt kwam Faller in 1953 met dit kerkje, wat ergens achteraf in het Flexdal- in Sils-MARIA in Engadin (= oost Graubunden=oost Zwisterland) staat. Hoorde van een collega-Faller verzamelaar die het was gaan opzoeken, dat het in werkelijkheid veel kleiner overkomt dan als model...
Faller nam dit seinhuis van Haslach, wat een standaardype was voor Duitsland, als uitgangspunt voor hun model. Er werden in de catalogus 2 mogelijkheden aangeboden: eerst met een transformator van 110/220 naar 12, 16 en 4 volt en iets later als gewoon seinhuis zonder trafo en een waarin aan de...